Sunday, January 6, 2013

“Eg gloymdi nýggjárskonsertina”



Flestu av okkum vilja  helst og fegin setast í samband við okkurt gott. Í hvussu so er okkurt, sum vit halda er gott og sum vit gita, at onnur – okkara javnlíkar - eisini halda er gott.
Serliga væl dáma politikarum at festa eitt petti av onkrum góðum og vældámdum á seg, so telur tann fjøðurin kanska við eina ferð seinni.
Á Facebook er tað ókeypis – hjá øllum – at velja teir vakrastu fjaðrarnar, vísa teir og seta teir í sítt egna høvdingaprýði.
Hesiferð var tað nýggjárskonsertin hjá symfoniorkestrinum.
Her er nakrir fjaðrar:

Annika spælir eisini violin.
 Høgni fegnast um dýrmætastu gripirnar í landinum.
Eyðgunn vil ikki skerja men satsta upp á symfoniorkestrið.
Rósur til orkestrið og KvF.
Ein fyrrverandi, sum heldur seg kunna rósa við betri samvitsku nú enn hann kanska gjørdi fyri einum tveimum árum síðani.
Men eg má siga, at dagføringin hjá Jónu Mortensen er fín. Og kanska pyntar hesin fjøðurin enn meiri. Næstrakærleikin er so stórur, at hon gloymdi nýggjárkonsertina.