Nú tá eg ikki
stilli upp til fólkatingsvalið havi eg ikki havt so nógv fyri neyðini at lesa í
frálíku orðabókini “Ordbog over det danske sprog”.
Men eg rendi meg
í orðið “pragmatisk”, sum er vorðið eitt orð, sum onkur brúkar sum valagn.
Um tann, sum
roynir at selja seg við orðinum “pragmatiskur” kemur í Fólkatingið, so kann
hann sláa upp í “Ordbog over det danske sprog” og síggja, at har stendur “se
også opportunist”.
Eg skilji væl, at
ideologi kann tykjast strævin at baksa við og lætt er at freistast til bara at
finna onkra loysn.
Men “pragmatisma”
er ikki nakað gott svar.
Missa vit
ideologirnar, so missir fólkaræðið eitt eyðkenni. Politikarar skulu hava
áskoðanir og politisku flokkarnir skulu verða trúgvir móti sínum málum og
visjónum – tað ger politisku skipanin gjøgnumskygda.
Pragmatikarar
ella opportonistar skifta meining eftir tí sum er best beint nú fyri meg og
míni.
Tað kunnu vit onnur ikki.
No comments:
Post a Comment