Sjálvt ein løgmaður skal rinda fyri vanligar tænastur, sum farmagjald, skatt, mvg og lønir.
Og so rør hann framundir, at tað ger ikki so nógv, um hann kanska hevur sagt okkurt ósatt ella skeivt, tá hann hevur rindað so nógv.
Vit skulu øll gjalda fyri vanligar tænastur - og tað hevur einki at gera við, um man sigur satt ella ósatt.
Sannleikin er ikki knýttur at, hvussu nógv man rindar fyri vanligar tænastur.
At royna at gera seg betri við at siga seg hava rindað tað sum man eigur, er sum at royna at vinna politiskan vælvilja við at siga seg viðurkenna, at Nólsoyggin liggur eystanfyri høvuðsstaðin.
Hesa viðmerking hevur Norðlýsið
