Kann ikki lata vera at hugsa um Sjúrð Skaale, sum herfyri gramdi seg um, at vit hava eina politiska skipan, har veljarin ikki veit, hvat hann fær, tá hann velur til løgtingsval.
Nú sær út sum, at Sjúrður heldur, at tað ger einki. Ikki er neyðugt við nøkrum politiskum málum - bara man er pragmatikari og tekur sær politiska vinningin har, sum hann er beint nú,
Hevur man politisk mál undan einum løgtingsvali, ja so tykist dygdin liggja í at duga at snara sjónarmiðunum í gjár til veruleikan í dag.
Javnaðarformaðurin hevur í dag sagt, at málið hjá Javnaðarflokkinum ikki er fullveldi. Tað er so eitt politiskt sjónarmið.
Men eg skilji ikki rættuliga, hví javnaðarfólk eru so ovurfegin at fáa fólk, sum nevna seg sjálvi pragmatikarar og har orðið liberalisma tykist vera meiri sigandi enn orðið sosialisma. Pragmatikarar, sum lættliga kunnu snúgva sær undan egnum politiskum sjónarmiðum fyri bara at passa inn í okkurt.
Eg haldi, at politiskar loysnir skulu byggja á politisk sjónarmið, á vitan og ein vilja at náa málunum og ikki bara á praktisk atlit. So rillar fólkaræðið og løgtingsval vórðu óneyðug. So hevði verið nóg mikið við onkrum slagi av embætisverki - uttan politisk mál.
Og hetta eru javnaðarfólk eftir øllum at døma so ovurfegin um.
No comments:
Post a Comment