Eitt av mínum hjartamálum. Øll verða vit spulaði við útlendskum – serliga donskum – tilfari av øllum líkinda slag. Vit vaksnu kunnu so nøkurlunda standa ímóti.
Men hetta er trupult hjá børnunum.
Og her eiga vit at gera nógv. Bæði við at stuðla og eggja teimum, sum framleiða føroyskt tilfar og við forboði. Eg haldi, at tey sjónvarpsfeløg, sum bjóða útlendskt sjónvarp í Føroyum skulu kroystast til at føroyska barnatilfarið. Eg haldi, at vit við lóg skulu krevja, at barnasjónvarp, sum verður sent í Føroyum, skal vera á føroyskum. Vit kundu kanska í fyrstu syftu kravt føroyskt tilfar ávísar klokkutímar um dagin, men sum frálíður skal alt barnatilfar, sum verður sent í Føroyum, verða føroyskað.
Rættindi eiga at vera her
Og vit eiga eisini sum skjótast at fáa rættindini hjá útlendskum feløgum til DVD-filmar yvir til føroysk feløg, sum vilja bjóða seg fram.
Í fyrsta lagi hugsi eg um barnatilfar.
Ein byrjan kundi verið, at Kringvarpið fekk sær rættindini til tað tilfar, sum longu er føroyskað og gav tað út.
Eg havi verið í samband við bæði donsk og íslendsk feløg, og har er sera trupult at sleppa framat við føroyskum teksti ella føroyskari talu. Millum annað tí rættindini at selja í Føroyum liggja hjá útlendskum feløgum.
No comments:
Post a Comment