Vit liva ikki tí, at tað loysir seg

Undrist eitt sindur yvir valróp nummar eitt frá Fólkaflokinum: Tað skal loysa seg at arbeiða.

Eg haldi í hvussu so er eisini, at tað skal vera avbjóðandi, spennandi, stuttligt og gevandi at arbeiða.

Eg tími at arbeiða, eg havi góðar arbeiðsfelagar, sum ríka mítt lív.

Eg arbeiði ikki bara tí tað loysir seg.

Ja, vit hava faktisk rætt til arbeiði – eisini tey arbeiðsleysu.

Giti, at nógv tey flestu gjarna vilja arbeiða og verða við til at menna hetta samfelagið, men tað eru eisini nógv sum ikki sleppa og helst eisini summi, ið ikki flyta aftur til Føroya, tí einki arbeiði er.

So kann tað tykjast løgið at hava – sum stórtsæð einasta vallyfti - at tað skal loysa seg at arbeiða, fyri at eggja fólki at arbeiða meiri. Hava tey hugsað um, at tað kanska eisini loysir seg at vera saman við familju, at lesa eina bók, at førleikamenna seg, at íðka ítrótt, at fara á flot ella kanska vitja eina listaframsýning.

Eg haldi tað gevur meiri meining at lova, at vit vilja arbeiða fyri at gera tað biligari at liva her og vit vilja leggja doyðin á fáa arbeiðsloysið niður. Vit vilja arbeiða fyri at steðga spekulasjón í fiskivinnuni og fyri burðardyggari fiskivinnu, so fiskivinnan gevur størri inntøku til alt føroyska samfelagið.

Vit liva altso ikki okkara lív, bara tí tað loysir seg.

[Get Facebook Comment For Blogger]